က်န္းမာေရးအာမခံဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကို ဆရာရဲမြန္က Introduction to Health insurance post မွာ ေရးသားခဲ့ျပီးသြားပါျပီ။ အာမခံစနစ္ရဲ႕အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ကိုယ္ေနမေကာင္းျဖစ္တဲ့အခါမွာ ေဆးကုသစရိတ္ကို သံုးႏိုင္ေအာင္ ေငြစုထားျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ စုျခင္းမဟုတ္။ စုေပါင္းစပ္ေပါင္း ေငြစုထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာ။ ။ လူတစ္ေယာက္က တစ္လကို အာမခံ ၁၀ က်ပ္ထားသည္ဆိုပါစို႕။ တစ္ႏွစ္ၾကာေသာအခါ သူ၏စုေငြသည္ ၁၂၀ က်ပ္ျဖစ္လာမည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သူေနမေကာင္းျဖစ္ေသာအခါ ေဆးကုသစရိတ္သည္ ၂၀၀ က်ပ္ကုန္က်ပါက အာမခံစနစ္က ၂၀၀ က်ပ္ေထာက္ပံ့ေပးပါလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ သူ႕ထံတြင္ က်န္းမာေရးအာမခံ မထားရိွပါက သူသည္ အိပ္ထဲက ေငြ ၂၀၀ က်ပ္ထြက္ေပေတာ့မည္။ ယခုမူ အာမခံထားေသာေၾကာင့္ ၁၂၀ က်ပ္သာ သူကုန္လိမ့္မည္။ တစ္ဖက္က ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ေတာ့ ကိုယ္ေနမေကာင္းမျဖစ္ပါက အဆိုပါ ေငြ ၁၂၀ က်ပ္သည္ ဆံုးျပီ မဟုတ္ပါေလာ့။ ဤကဲ့သို႕ေတြးပါက မ်က္ခံုးေမႊးတစ္ဆံုးသာ ေတြးျခင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ က်န္းမာေရးအာမခံသည္ မီးအာမခံ၊ အသက္အာမခံတို႕ႏွင့္ မတူသည္ကား လူတိုင္းလူတိုင္းသည္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ေနမေကာင္းျဖစ္မည္သာျဖစ္သည္။ လူတိုင္းသည္ မီးေလာင္ျခင္းကို ၾကံဳေတြ႕ရခ်င္မွ ၾကံဳေတြ႕လိမ့္မည္။ တစ္သက္တြင္ တစ္ခါသာေသလိမ့္မည္။ သို႕ေသာ္ ေနမေကာင္းျဖစ္ျခင္း၊ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရျခင္းတို႕သည္ကား တစ္ၾကိမ္တစ္ခါထက္ မကၾကံဳေတြ႕ရမည္မွာ လူတိုင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခါမွ ေနမေကာင္းမျဖစ္ေသာသူဟူ၍ မရိွတန္ရာ။
တဖန္ က်န္းမာေရးအာခံစနစ္ထားရိွျခင္းသည္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွဳေပးေသာ ဌာနမ်ားကို အရည္အေသြး ထိန္းသိမ္းျပီးသားျဖစ္ေစသည္။ အာမခံထားရိွေသာေၾကာင့္ ျပည္သူတို႕၏ အာမခံေငြေၾကးတို႕ အလဟသတ္ မျဖစ္ေစရန္ သက္ဆိုင္ရာ အဖဲြ႕အစည္းမ်ားက အျမဲတမ္း ေဆးရံုမ်ား၊ ေဆး၀န္ထမ္းမ်ားကို အရည္အေသြး စစ္ေဆးေနမည္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္သည္ မိမိ၏ ကၽြမ္းက်င္မွဳ အရည္အေသြးကို ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ျခင္း မရိွပါက ေဆးကုသခြင့္လိုင္စင္ ရုတ္သိမ္းခံရမည္ျဖစ္သည္။ အဆိုပါဆရာ၀န္သည္ က်န္းမာေရးအာမခံရိွေသာ လူနာမ်ားကို ကုသခြင့္ရေတာ့မည္မဟုတ္။ ထို႕ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားကို မွားယြင္းစြာကုသျခင္းမွ အလိုလိုကာကြယ္ျပီးသားျဖစ္သည္။
က်န္းမာေရးအာမခံမွ ရရိွေသာရန္ပံုေငြ ျဖင့္ ျပည္သူ႕က်န္းမာေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ေလသည္။ ေရာဂါကာကြယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားသာမက ျပန္လည္ ေကာင္းမြန္ေရးလုပ္ငန္းမ်ား (rehabilitation)၊ နာတာရွည္ ေရာဂါသည္မ်ားကို ေထာက္ပံ့သည့္လုပ္ငန္းမ်ားတြင္လည္း အာမခံေၾကးမ်ားကို အသံုးျပဳပါသည္။ ျပင္သစ္လို တိုင္းျပည္မ်ိဳးတြင္ က်န္းမာေရးအာမခံထားရိွသူသည္ ဆီးခ်ိဳေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ေသြးတိုးေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ကာလၾကာရွည္ေဆးကုသမွဳ ခံယူရပါက အာမခံစနစ္မွ ေဆးဖိုး၀ါးခကို အလံုးစံု တာ၀န္ယူေပးပါသည္။
အာမခံစနစ္တြင္ ျပည္သူမ်ားက ထည့္၀င္ရသလို အစိုးရမွလည္း အမ်ားၾကီး စိုက္ထုတ္ေပးရပါသည္။ တိုင္းျပည္တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုမတူညီၾကပါ။ မိမိေနထိုင္ရာ တိုင္းျပည္အေပၚမူတည္၍ အစိုးရမွ ေထာက္ပံ့ေပးေသာ ပမာဏ ကြာျခားပါသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် လူတို႕သည္ ပိုမိုက်န္းမာလာျပီး အသက္ရွည္လာၾကသည္။ ထိုအခါ အစိုးရမွ ေထာက္ပံ့ေပးရေသာပမာဏသည္ တျဖည္းျဖည္းမ်ားျပားလာပါသည္။ ေဆးကုသစရိတ္စက မ်ားကလည္း တျဖည္းျဖည္းတိုး၍ တိုး၍သာ လာေသာေၾကာင့္ အစိုးရအေနျဖင့္ အာမခံေထာက္ပံ့ေသာ ပမာဏကို ေလ်ာ့ခ်လိုလာသည္။ မူလကတည္းက အစိုးရ၏ အာမခံစနစ္သည္ ေရာဂါအားလံုး၊ ကုသမွဳအားလံုး၊ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမွဳအားလံုးကို ေထာက္ပံ့သည္မဟုတ္၊ ယခုလို ေလ်ာ့ခ်မည္လုပ္ေသာအခါ ပို၍ ေလ်ာ့နည္းသြားဖို႕သာ ရိွေတာ့သည္။ ထိုအခါ ပုဂၢလိက အာမခံစနစ္၏ အခန္းက႑သည္ အေရးပါလာပါသည္။ Private Insurance ႏွင့္ ပတ္သက္ျပီး အပိုင္း (၂) တြင္ ဆက္လက္ေရးသားပါမည္။
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق